بیشتر مردم ما برای پختوپز از قابلمه استفاده میکنند و این قابلمهها را روی اجاقگاز میگذارند و این یعنی قابلمهها در معرض حرارت مستقیم قرار میگیرند و باید تحمل این حرارت را داشته باشند تا در اثر حرارت دچار تغییرات نشوند، مخصوصا پوشش داخلی آنها. با این پیشزمینه نگاهی داریم به قابلمههایی که برای پختوپز روی اجاق گاز مناسب هستند...
پیرکس؛ مطمئن
بهترین قابلمهها، قابلمههای پیرکس هستند ولی نه برای ایرانیها چون بیشتر مردم کشور ما از اجاقگاز برای پختوپز استفاده میکنند در حالی که پیرکس تحمل حرارت مستقیم را به مدت طولانی ندارد. از سوی دیگر، خیلی از غذاهای ایرانی را در مایکروفر هم نمیتوان پخت. در کشورهای دیگر که استفاده از اجاقهای برقی رایج است، این قابلمهها مناسب هستند.
تفلون؛ پرطرفدار
یکی از قابلمههایی که در کشور ما زیاد به کار میرود، قابلمههای تفلون هستند. این قابلمهها از این نظر که غذا به آنها نمیچسبد و روغن کمتری برای پختوپز در آنها لازم است، خیلی طرفدار دارند ولی باید هنگام استفاده از آنها دقت بسیار زیادی داشت چون حتی کشیدن اسکاچ زبر روی سطح داخلیشان باعث میشود خراش بردارند و اگر تکهای از تفلون وارد دستگاه گوارش شود، میتواند آسیب زیادی در پی داشته باشد به همین دلیل استفاده از قابلمههای تفلون در اروپا تقریبا منسوخ شده است.
چدنهایی که چدن نیستند
قابلمههای دیگری که به نام قابلمه چدن امروزه در بازار به فروش میرسند، در واقع چدن نیستند بلکه از جنس آلومینیوم خشکاند که با دستگاههایی خاص در قالب تزریق میشوند و روی آنها تفلون میکشند یعنی با ظروف تفلون تفاوتی ندارند و باید همان ملاحظاتی که در مورد قابلمههای تفلون وجود دارد، در مورد آنها هم رعایت کرد. لازم است بدانید چدن، آلیاژی از آهن است و اگر این قابلمهها واقعا چدن بودند، وقتی لایه رویه آنها (تفلون) به هر دلیلی خراش برمیداشت، حتما زنگ میزدند.
استیل؛ بهداشتی
قابلمههای استیل از همه قابلمههای دیگر بهداشتیترند اما یک مشکل اساسی دارند، اینکه حرارت را مستقیم انتقال میدهند. یعنی وقتی یک قابلمه استیل روی حرارت قرارمیگیرد، غذا سریع در آن میسوزد چون بلافاصله حرارت آتش را منتقل میکند به طوری که دمای این سوی قابلمه که روی آتش قرار گرفته و آن سو که غذا درونش قرار دارد، سریع یکی میشود مگر اینکه روی لایه بیرونی آن آلومینیوم یا مس چسبانده شده باشد. البته حتی در این صورت هم دیوارههای قابلمه حرارت را به شدت منتقل میکند.
سرامیکیها هم احتیاط دارند
برخی از قابلمهها هم با روکش سرامیکی عرضه میشود ولی باید بسیار دقت کرد که این روکش ساییده و تکههای آن وارد غذا نشود زیرا بسیار آسیبزاست.
لعابیهایی که ترک میخورند
قابلمههای لعابی که معمولا برای طبخ مربا استفاده میشوند هم آهنی هستند چون لعاب به آلومینیوم نمیچسبد ولی روکش آنها از جنس لعاب است که معمولا در اثر گرما و سرما ترک برمیدارد. در این صورت آهن زیرلعاب خیلی سریع زنگ میزند و اگر از آن استفاده شود، مضر است.
آلومینیوم؛ مطمئن
به نظر من بهترین قابلمهها بعد از پیرکسها، قابلمههای آلومینیومی هستند چون حتی آسیب و ساییده شدنشان هم مشکلی به وجود نمیآورد و وارد شدن آلومینیوم به دستگاه گوارش خطرساز نیست. البته به شرط اینکه این قابلمهها از شمش خالص آلومینیوم باشند. برخی میگویند اشکال قابلمههای آلومینیومی این است که وقتی در آنها آب میجوشانیم، سیاه میشوند اما علت این مشکل ناخالصی آب است و اگر آب مقطر را در این ظروف بجوشانیم، سیاه نخواهند شد.
در آب لولهکشی، آب چاه که حاوی املاح و نمک است وجود دارد و نمک آن باعث تولید اکسیدآلومینیوم میشود که البته ضرری ندارد و فقط رنگ ظرف را عوض میکند که قابل رفع است. از سوی دیگر، هنگام خرید این قابلمهها باید مراقب بود نازک نباشند زیرا در این صورت وقتی روی اجاق گاز قرار میگیرند، تهظرف بالا میآید و حتی با سیم ظرفشویی ممکن است ساییده شوند و از بین بروند. برای جلوگیری از سیاه شدن قابلمههای آلومینیومی هنگام جوشاندن آب، میتوان مقدار کمی مادهای ترش مثل آبلیمو یا سرکه در آن ریخت.
منبع : salamat.ir